Vandaag is het Koningsdag! Gelukkige verjaardag, Willem-Alexander! Dit vieren we met een weekmenu in Nederlandse stijl, zowel klassieke als moderne gerechten zullen de revue passeren. We beginnen met een lekker vullende maaltijdsalade met asperges. Daarna gaan we verder met kampersteur met preistamppot. Op woensdag bakken we vegan poffertjes en op donderdag zetten we een knaloranje plaattaart op tafel. Champignonbitterballen stelen de show op vrijdag en op zaterdag bakken we een hartige radijstaart. Bij het vieruurtje op zondag serveren we worteltjestaart met dulce de leche.
Dat ik een groot fan ben van chili-olie met crisp erin mag geen geheim zijn. Ik doe het zo ongeveer overal op, van een boterham met pindakaas tot rijst en noedels. Er zijn zelfs mensen die het op ijs doen. Echt, vrijwel alles wordt lekkerder met een lepel crispy chili.
We koken deze week gerechten die je meestal in snelrestaurants of snackbars koopt: minstens even lekker, vaak een stuk gezonder en leuk om thuis te bereiden. We beginnen met krokante geroosterde aardappels. Op dinsdag maken we een makkelijke noedelsoep en op woensdag zetten we een zelfgemaakte zonnige lasagne op tafel. Op donderdag gaan we verder met kleurrijke sushi met zoete aardappels. Het weekend zetten we in met pita's met een salade van tomaat, komkommer en feta. Zelfgebakken pizza mag deze week zeker niet ontbreken en zaterdag is hiervoor de ideale dag. Op zondag maken we tot slot hazelnoottaartjes met kokos-chocovulling en rode vruchten.
Jaren geleden was ik voor het eerst in Bordeaux. Het waren de hoogtijdagen van de macarons, dus alle étalages van de patissiers lagen vol kleurige koekjes. Tussen al die kleurigheid stonden donkerbruine cakejes die er een beetje aangebrand - en daardoor niet heel erg smakelijk - uitzagen. Ze maakten me razend nieuwsgierig. Het bleken cannelés bordelais te zijn en ze waren niet aangebrand maar gekarameliseerd, ze waren knapperig en heel erg lekker. Het heeft een tijd geduurd voordat ik me waagde aan zelf bakken, maar ik moest wel, want ze zijn hier in Nederland nogal moeilijk verkrijgbaar: ik ken op dit moment maar één bakker in de omgeving die ze verkoopt. Ik heb daarom jarenlang genoegen genomen met een enkele cannelé wanneer ik in Frankrijk was, maar ook daar bleken ze buiten Bordeaux niet overal heel gangbaar. Nu bak ik ze regelmatig zelf, met twaalf tegelijk, en ze zijn altijd weer te snel op.
Deze week maken we zeer uiteenlopende gerechten uit verschillende landen, of gewoon bedacht door onze redacteurs. Op maandag lunchen we met een vullende tomaten-linzensoep, op dinsdag genieten we van een pittige aspergesalade met rucola. Op woensdag maken we een in Nederland onbekend Kantonees noedelgerecht en op donderdag penne met spinazie en gegrilde cherrytomaatjes. Krokante rijstburgertjes zijn voor vrijdag en op zaterdag komt er een Surinaamse ovenschotel met zoete patat en tofu op tafel. Tor slot bakken we op zondag IJslandse pannenkoekjes.
Een paar maanden geleden vond ik in een supermarkt in de Letse hoofdstad Riga een potje dillepesto. Ik heb het meteen uitgeprobeerd, maar ik was - om eerlijk te zijn - niet helemaal onder de indruk. Maar bij eenvoudige bereidingen zoals pesto is de kwaliteit van de ingrediënten erg belangrijk. Daarom besloot ik de dillepesto thuis zelf te maken, en wel met een veel beter resultaat. De pesto is gemakkelijk te maken met een blender of een staafmixer. Je kan hem gebruiken door de pasta, als dip of als broodbeleg. De smaak combineert goed met onder meer rode biet en venkel.
Deze week laten we ons inspireren door de Franse keuken, of eerder de Franse keukens. Naast de klassieke Franse keuken met wortels in Parijs, heeft Frankrijk namelijk zeer uitlopende regionale keukens. Op maandag eten we ratatouille uit het zuiden en op dinsdag seitan à la flamande uit het noorden. Op woensdag zetten we dan weer asperges op Parijse wijze op tafel. Op donderdag maken we vegan gehaktballetjes met pompoen en citroen-roomsaus en op vrijdag bakken we kleurrijke mini-quiches. Zaterdag mag feestelijk met gekaramelliseerde witlof gegratineerd met roquefort en pistachenootjes met zoete-aardappelmuffins. Tot slot bakken we een far breton op zondag.
Voor het recenseren van Het Vegan Bakboek maakte ik er een aantal recepten uit. De citroencake was favoriet, bij mij maar ook bij alle voorproevers die ik om een mening vroeg. Ik maakte de cake zelf helemaal volgens het boek, maar ik liet het citroenglazuur weg, omdat ik met al het bakken en proeven van de resultaten meer dan genoeg suiker binnenkreeg. Gelukkig was de uitgever zo vriendelijk toestemming voor publicatie van het recept te geven, zodat alle bezoekers van Vegatopia ook van deze diervriendelijke cake kunnen genieten - met of zonder glazuur, dat mag iedereen lekker zelf weten. En gebruik een neutraal smakende olie, zodat de cake straks niet naar olijven smaakt!
Het is Pasen. We houden het dit keer niet enkel bij bontgekleurde (chocolade) paaseieren, maar we zorgen ook voor extra kleur in onze gerechten - meestal met een enkele hoofdkleur. Op maandag bijten we de spits af met gele koolraap op sjiek. Op dinsdag maken we een kruidige groentecurry en op woendag een spinazielasagne met vegan bechamelsaus. Daarna gaan we verder met een romige soep van rode paprika en courgette en bonte regenboogrolletjes voor bij de borrel. Op zaterdag maken we roze bietenstamppot met geitenkaas-notenburgertjes. Tot slot bakken we op zondag cakejes met dulce de leche en een gekleurde glazuurlaag.
Bergamot kennen we voornamelijk als aroma toegevoegd aan earl grey thee of aan parfum. De vrucht zelf is bij ons veel minder bekend. Bergamot is een zure citrusvrucht die lijkt op een citroen, maar ze is groter en ronder. De geur gaat meer richting pomelo. De productie is voor een groot deel beperkt tot de regio Reggio di Calabria, de punt van de Italiaanse laars. De vrucht is te verkrijgen van oktober tot ongeveer eind maart, volgens een Italiaanse website. Zelf vond ik de bergamot bij een goede keten van biomarkten in Brussel. Bij mijn zoektocht naar recepten vond ik een heel eenvoudige risotto met bergamot. Het gerecht is zo recht voor de raap dat er nauwelijks variaties zijn in de receptuur, maar door zijn eenvoud is deze risotto bijzonder lekker.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
