Na elf jaar in Duitsland te hebben gewoond vind ik het Nederlandse brood doorgaans maar slap en laf. Geef mij maar een stevig Duits brood met een knapperige korst en lekker veel pitten en zaden. Gelukkig heb ik, nu we weer in Nederland wonen, mijn hoogstpersoonlijke Duitse thuisbakker. Uiteraard bakt hij met zuurdesem, maar soms vergeet hij de dag voor het bakken het voordeeg te maken of heeft hij zin in iets anders. Dan bakt hij gewoon dit brood met gist, met lekker veel zaden en roggemeel. Nu hij voor repetities een poosje in Duitsland is, moet ik mijn brood zelf bakken. Uit ervaring kan ik zeggen: dit broodrecept kan, als je de aanwijzingen precies volgt, bijna niet mislukken. Als je de rust- en baktijd niet meerekent, ben je ook maar een kwartiertje écht bezig.
Zus Sis van de kunsthistorische brompotten de Van Rossems vond in de aflevering van afgelopen week de Antwerpse binnenstad armoedig. De Antwerpenaar die zo graag bezoekende Nederlanders hoort kirren dat het hier zo gezellig en bourgondisch is voelde zich koud gepakt: de klerezooi van de binnenstad is volledig verterrast en vol truttenwinkels met reukwaren en damesondergoed. Wie, op aanraden van broer Vincent, dus deze horreur ontvlucht om uit te waaien in de buurt rond het MAS, het Museum aan de Stroom, geef ik enkele vegetarische eettips. Want, in tegenstelling tot wat Maarten beweert, kan je er meer dan mosselen eten.
De laatste tijd kregen we wel eens speldenprikjes van lezers. Een zaak die al lang gesloten was stond nog in onze restaurantgids. Een andere had enkel een banale pasta op de kaart. Kritiek kan tot voortschrijdend inzicht leiden: de gids die in vijfentwintig jaren Vegatopia tot een wat onoverzichtelijk geheel was gegroeid was aan drastische afslanking toe. Omdat je ondertussen in vrijwel elk restaurant wel een vegetarisch gerecht kunt krijgen, zijn we extra selectief geweest en hebben we alleen die zaken behouden die écht de moeite waard zijn. En daarmee hopen we een alternatief te bieden voor de overvloed aan aanbod en meningen op sites als Tripadvisor en Google Maps.
Deze week maken we een culinaire reis naar Frankrijk. We verkennen verschillende aspecten van de Franse keuken - of eerder: keukens. We beginnen erg eenvoudig met een aardappeltaart en een Franse uiensoep. Daarna reizen we in gedachten naar Parijs met vegetarische reepjes op de wijze van Saulieu en aardappelpuree van Joël Robuchon. Hierna maken we nog een cassoulet, een Bretonse galette met spinazie en nootmuskaat, en een ratatouille met rode rijst. Eindigen doen we met een klassieke tarte tatin.
In Groot-Brittannië krijgen bedrijven aanbevelingen voor veganvriendelijke werkplekken. Vegan broodjes en burgers worden steeds populairder, maar het beeld blijft heersen dat veganisten uitsluitend op sojamelk-mangosmoothies, guacamole en vegaburgers leven. Ondertussen kun je in het vliegtuig nu een döner bestellen en denkt KFC met Crocs die naar kipnuggets ruiken een gat in de markt te hebben gevonden. In Brussel zijn vanaf 1 maart plastic zakjes voor groente en fruit verboden en de Duitse regering wil een vrolijk kookboek voor noodsituaties samenstellen. Februari 2020 in vogelvlucht.
Voor Vegatopia maak ik natuurlijk het liefst steeds nieuwe recepten, en dat héb ik ook gedaan, maar weet u wat het is: met dat idiote weer valt er geen fatsoenlijke foto van te nemen. De ene keer heb ik net een smakelijk bord klaar, wordt het aardedonker en begint het te hagelen en stormen, de volgende dag heb ik niks in huis en schijnt de zon me stralend tegemoet. Voor een kwartiertje. Daarom zet ik dit keer twee winterse recepten uit de Saladebijbel in het zonnetje - waar op een stralende dag al een keer een foto van gemaakt is - zodat u zelf kunt bepalen welke het beste bij het weer past.
Er is iets wat me stoort aan het woord 'vegan' en dat is de Engelse uitspraak: 'viegun'. Dat klinkt niet Nederlands, het zorgt ervoor dat je het bijvoeglijk naamwoord niet kunt vervoegen - je eet dus 'viegun' burgers, geen vegane burgers - en daardoor blijft het woord exotisch, vreemd. Als je een foodblogger met guilty pleasures bent, past dat misschien wel bij je image en is het een boost voor je posts, maar het belet wellicht wel de inburgering en acceptatie van deze feature van een lifestyle die voor aardig wat mensen al alledaags is.
Het receptenarchief van Vegatopia is opgebouwd door vrijwillige redacteurs door de jaren heen. Deze week geven we jullie daarom een aantal leuke recepten van de voormalige redactrice Piek. We maken een zoete-pittige pompoensoep met gember, bataat en koriander, een vegetarische huzarensalade en een traditionele kruidkoek. Van de kersverse redactrice Mari maken we dan weer roti op z'n bakras. Daarnaast maken we nog parmentier van zoete aardappel en maanzaad met zwarte linzen, aardappels in de schil met gestoomde broccoli en een salade van bruine bonen. Voor elk wat wils dus.
Dit keer spotten we Incredible gehakt van Garden Gourmet
Gnocchi koop je doorgaans kant-en-klaar in de supermarkt. Dat is lekker makkelijk en het is in de Italiaanse keuken een welkome aanvulling op spaghetti, macaroni en al hun pastabroertjes en -zusjes. Gnocchi wordt traditioneel gemaakt van aardappelpuree vermengd met bloem. Sommige recepten voegen nog een ei toe. Een overgebleven half stronkje broccoli inspireerde mij tot het bedenken van dit recept. Wanneer je ruim bloem klaar hebt staan voor het geval het deeg wat natter uitpakt, dan kan dit recept eigenlijk niet mislukken.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
vegetarisch authentiek Indiaas - €€